Hoe ziet de zwarte mees eruit?
De zwarte mees is herkenbaar aan haar zwarte kop, witte wangen en een witte vlek op de nek. Haar rug is donkergrijs en de vleugels hebben een grijze tint. Haar buik varieert van vuilwit tot bruinachtig. Opvallend is de zwarte “bavet” onder de snavel, die lijkt op een slabbetje.
In tegenstelling tot de koolmees ontbreekt bij de zwarte mees het geel op de buik. Ze is ook veel kleiner dan de koolmees. Het vrouwtje heeft een doffer en bruiner bavet, terwijl juvenielen een bruine tint in plaats van zwart hebben en minder glanzend zijn.
Hoe gedraagt de zwarte mees zich?
De zwarte mees is moeilijk te spotten omdat ze zich vaak hoog in de takken van naaldbomen bevindt. Haar lange tenen helpen haar om zich stevig vast te grijpen aan naalden en kegels. In de winter sluit ze zich vaak aan bij gemengde groepen mezen om samen voedsel te zoeken.
De zang en roepen van de zwarte mees
De zwarte mees is vaak eerst te horen voordat ze zichtbaar wordt. Haar zang bestaat uit hoge, eenvoudige en repetitieve tonen. Ze communiceert met andere zwarte mezen via kreten, waaronder een krachtige alarmschreeuw “sissi-sissi” bij gevaar. Haar zachte lied klinkt als “tsiwi tsiwi tsiwi” of “witseu witseu witseu”.
Hoe plant de zwarte mees zich voort?
De zwarte mees broedt van maart tot augustus en kan 1 tot 2 broedsels per jaar hebben. Elk broedsel bevat 6 tot 10 witte eieren met roodbruine vlekken. Het nest wordt gebouwd in boomholtes of nestkasten, en bestaat uit mos, korstmos of wol.
Wat eet de zwarte mees?
Met haar fijne snavel verzamelt de zwarte mees insecten, spinnen en zaden uit kegels en naalden van naaldbomen. Ze bezoekt soms voedertafels, vooral in de buurt van naaldbomen, maar kan zeldzaam worden wanneer er veel sparrenzaden beschikbaar zijn.
Net als de glanskop slaat ze zaden op in beschutte plekken zoals boomschors of dichte takken, waar ze beschermd zijn tegen andere vogels en roofdieren.
Waar leeft de zwarte mees?
De zwarte mees komt voor in naaldbossen, gemengde bossen, parken en tuinen, zolang er naaldbomen aanwezig zijn. Ze is goed aangepast aan koude omgevingen en is daarom vaak te vinden in bergen en het noorden van Europa.
Het is een standvogel in West-Europa, maar kan soms korte afstanden migreren bij voedselschaarste of concurrentie.
-
